منو
نمای کرتین وال به سیستم روکش و دیوار خارجی اطلاق می شود که غیر باربر و غیرسازه‌ای به شمار می‌رود. این نوع سیستم دیواری که معمولاً از شیشه با قاب‌های آلومینیومی مونتاژ می‌شود، در هنگام بازسازی ساختمان بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد و چندین طبقه را پوشش خواهد داد. در خط کف به ساختمان متصل خواهد شد که باد و بارهای گرانشی از طریق طبقات و ستون ها به سازه انتقال می‌یابد. برای آشنایی بیشتر با نمای کرتین وال، ویژگی‌ها و مزایای آن در ادامه همراه ما باشید.
اصطلاح کرتین وال در کل دنیای ساخت و ساز بسیار معروف است زیرا به سادگی نشان دهنده ساختاری است که در دیوار بیرونی خانه ارائه می‌شود و انواع مختلفی از کرتین وال وجود دارد. این نوع دیوارها حتی در دوران باستان و خیلی قدیم نیز شهرت داشتند، زیرا ثابت شده بود که در محافظت از قلعه ها و ساختمان های مشابه دیگر از هر نوع حمله خارجی محافظت می‌کنند. علاوه بر این، گفته می‌شود که آنها در طراحی نما موجب محافظت از خانه در برابر مهاجمان نیز خواهند شد. با این حال در زمان حاضر، این مفهوم دستخوش تغییر بزرگی شده است زیرا به سادگی نشان می‌دهد که از بیرون خانه در برابر باران یا باد محافظت می‌کند. اکثر ساختمان های تجاری عمدتاً سعی دارند تا از این نوع دیوارها در ساختار بیرونی خود به کار ببرند.
همان‌طور که در بخش بالا اشاره شد سیستم کرتین وال پوشش بیرونی طراحی ساختمان است که در آن دیوارهای بیرونی غیرسازه‌ای هستند و فقط برای حفظ آب و هوا و نگه داشتن ایمنی ساکنان استفاده می‌شود. از آن‌جایی که کرتین وال غیر سازه ای است، می توان آن را از مواد سبک وزن ساخت که هزینه ساخت را کاهش خواهد داد. مولیون‌ها جداسازی های عمودی و ترانسوم ها جداسازی های افقی هستند، با این حال ترکیب های زیادی از کرتین وال ها وجود دارد، گاهی اوقات یک پانل منفرد به عنوان دیوار پرده در نظر گرفته می شود. در این بخش با کرتین وال، انواع سیستم های کرتین وال و نحوه نصب کرتین وال آشنا می شویم.
مانند هر سیستم ساختمانی، کرتین وال دارای چندین تفاوت با دیگر مصالح ساختمانی است که باید در حین اجرا و نورپردازی نمای ساختمان آنها را بررسی کرد. علاوه بر نفوذ و انحراف هوا، تنش های غیرمرتبط با انحراف و بارهای رسانایی گرمایی، شاید مهمترین مسائلی باشند که باید در نظر گرفته شوند. از آن‌جایی که این نوع نما به گونه‌ای طراحی شده است که باربری نداشته باشند، هرگونه باری که بر روی دیوار وارد می‌شود – مانند بارهایی که از عناصر کرتین وال وارد می‌شوند (مثلاً ملون‌ها، پرکننده‌ها و غیره)، آب و هوا (مانند باد و برف)، نیروهای لرزه‌ای و انفجار، و حرارتی، باید دوباره به خود سازه منتقل شود.
ایمنی آتش سوزی یکی دیگر از موارد مورد توجه است. از آن‌جایی که شکاف‌های بین طبقات مانع آتش و دود نمی‌شوند، درزگیرهای ضد حریق و دود باید بین طبقات قرار گیرند تا حفاظت به حداکثر برسد. علاوه بر این، پانل‌های ضربه‌ای که برای شکستن و ایجاد دسترسی در هنگام آتش‌سوزی در شرکت معماری طراحی شده‌اند، باید برای کاهش نگرانی‌های ایمنی اجرا شود. شاید در دیگر مصالح نیاز به این کار نباشد اما هر یک از متریال دارای نقاط ضعف و قوت می‌باشد و هر طراحی نسبت به یکسری از فاکتورها، یک یا چند نوع را برای ساخت سازه به کار می‌برد. در نهایت، توجه داشته باشید که سیستم های نمای کرتین وال معمولاً بیشتر از دیگر متریال پنجره استاندارد هزینه دارند. این هزینه ها باید در ارتباط با نیاز به پرداختن به ملاحظات طراحی خاص، مانند قاب پشتیبانی، انواع لعاب، سیستم های داخلی در مقابل بیرون، دستگاه های سایه انداز، پرداخت های کاربردی، مواد پرکننده ویژه و غیره بررسی شوند.
لازم به ذکر است که، عوامل مختلفی می توانند بر عملکرد این سازه و بازسازی ساختمان قدیمی با این سیستم تأثیر گذار باشد. نفوذ هوا و آب، کیفیت مواد و نصب و مسائل دیگر می تواند منجر به خرابی نمای کرتین وال شود. برای حفظ عمر و حفاظت از این سیستم، باید بررسی های دوره ای مواردی مانند واشر، آب بندی، اتصالات سیستم و قابلیت های عایق حرارتی دید و پانل های عایق انجام شود و فریم های آلومینیومی باید تمیز شوند. علاوه بر این، درزگیرهای محیطی که معمولاً برای عمر مفید ۱۰ تا ۱۵ سال طراحی می شوند، باید در پایان عمر خود با دقت حذف یا جایگزین شوند.
قبلاً برای بسیاری شناخته شده بود که قبل از دوره باستان از انواع مصالح مانند سیمان یا گل برای ساخت این نوع دیوارها استفاده می شد. این‌ها کل دیوار را بسیار سنگین می‌کرد و عبور نور شاید غیرممکن به نظر می‌رسید. اما با پیدایش کرتین وال، متریال های شفاف معرفی شده اند. اکنون می توان به راحتی تابش خورشید و اشیاء مشابه دیگر را مشاهده کرد. در واقع در انتخاب و طراحی دکوراسیون داخلی نیز تاثیر گذار خواهد بود.
جدا از این‌که ساختمان از هوا یا باران یا حتی رطوبت جلوگیری می‌کند، دیوارها به همان اندازه ایمن هستند و از گسترش آتش بین طبقات ساختمان محافظت می‌کنند. فرض کنید اگر در یک طبقه آتش گرفته شود، مدت زیادی طول می کشد تا به طبقه دیگر برسد. در این بین می‌توان زندگی افراد بسیاری را نجات داد.
این نوع دیوارها به نگهداری بسیار کم‌تری نیاز دارند. آنها را می‌توان به راحتی با آب ساده شست. یک شستشوی ساده با آب می‌تواند دیوارها را در عین حال براق یا شفاف نشان دهد. آنها همیشه با یک شستشو می‌درخشند و کل ساختمان را بسیار جذاب و چشمگیر خواهند کرد. از این رو برای طراحی دکوراسیون تجاری هم کاربردی است.
اگر بادهای افقی وجود داشته باشد، این نوع دیوارها می توانند کل ساختمان را از هر نوع آسیب شدید محافظت کنند. به طور خلاصه، نصب این نوع دیوارها در بسیاری از ساختمان ها مزایای مختلفی دارد. با توجه به مزایای فراوان، اکثر ساختمان های تجاری به این نوع دیوارها متکی هستند و ترجیح می دهند از این نوع دیوارها استفاده کنند. به عبارت دیگر، نمای ساختمان‌های نوساز با معرفی کرتین وال تغییر کرده است.
روش‌های اولیه ساختمان سازی بر دیوارهای خارجی برای تحمل وزن مرده سقف و سایر ویژگی‌ها متکی بود. با تبدیل شدن فولاد و بتن مسلح به مواد استاندارد در صنعت، ستون‌های محکم‌تر با ظرفیت باربری بیشتر، سیستم‌های پشتیبانی ساختمان را تشکیل دادند. با توجه به عدم نیاز به دیوارها برای پشتیبانی اولیه سازه، سازندگان شروع به استفاده از مصالحی غیر از سنگ کاری سنتی کردند. استفاده از شیشه در نمای بیرونی رایج شد و باعث پیدایش نمای کرتین وال امروزی شد. چوب برای اولین بار در قرن هجدهم در طول امپراتوری عثمانی به عنوان جزء سفت و سخت دیوارهای پرده استفاده شد. قاب های آلومینیومی خیلی دیرتر با صنعتی شدن اقتصادهای غربی معرفی شدند. مهندس و معمار بریتانیایی پیتر الیس ۱۶ Cook Street را طراحی کرد که هر دو در لیورپول انگلستان واقع شده اند. این ساختمان ها دو تا از اولین سازه هایی به شمار می‌رفتند که دارای دیوارهای شیشه ای و قاب فلزی بودند.
درست مانند پیشرفت‌های فناوری شیشه ، نوع اتصالات مورد استفاده برای قرار دادن و نگه‌داشتن پانل‌های شیشه‌ای در جای خود در کرتین وال در طول زمان تکامل یافت. دیوارهای پرده‌ای قبلی برای چسباندن شیشه از میله‌های فولادی با ترکیبات آزبست یا فایبرگلاس استفاده می‌کردند. فلزات فولادی با شیشه جایگزین شدند و به جای ترکیبات آزبست از درزگیرهای سیلیکونی استفاده شد.
پنج نوع دیوار پرده وجود دارد که امروزه مورد استفاده قرار می گیرد:
در سیستم استیک، مولیون (چوب) در مغازه ساخته می شود و در مزرعه نصب و لعاب می شود. میله‌ها بین طبقات به صورت عمودی قرار می‌گیرند تا از اجزای منفرد مانند مولیون‌های افقی، لعاب و اسپندل پشتیبانی کنند. بارها از طریق اتصالات در طبقات یا ستون ها منتقل می شوند.
برای پروژه های بزرگ یا پر زحمت، سیستم های پانل واحد ممکن است جایگزین مقرون به صرفه ای برای سیستم چوب باشد. در سیستم پانل واحد، پانل ها در مغازه ساخته و مونتاژ می شوند و ممکن است در آنجا نیز لعاب شوند. سپس پانل ها به مزرعه برده می شوند و در آنجا به سازه ساختمان متصل می شوند.
مشابه سیستم استیک، مولیون ها اولین لوله ای هستند که در یونیت و سیستم مولیون نصب می شوند. با این حال اسپندرل و لعاب به عنوان یک واحد کامل در سیستم چوب قرار می گیرند.
در حالی که سیستم های پوشش ستون و اسپندل شبیه به سیستم های واحد و مولیون هستند، تفاوت آنها در این است که قاب ساختمان با پوشش های ستون تأکید شده است که به عنوان چوب عمل می کنند.
در این سیستم، عضو قاب عمودی می تواند از چوب، کابل یا ساختار سفارشی دیگری در پشت شیشه تشکیل شود. شیشه توسط سیستمی از براکت های چهار نقطه ای پشتیبانی می شود و مفاصل با سیلیکون مهر و موم می شوند.
کرتین وال یک پوشش ساختمانی است که فقط برای تحمل وزن خود و مقاومت در برابر اثرات نیروهای محیطی مانند باد در نظر گرفته شده است که دو نوع اصلی از نمای کرتین وال از نظر اجرا وجود دارد: “چوب” و “یکپارچه”.
در ساخت چوب، قاب کرتین وال عمدتاً در محل با مولیون‌ها و تراشه‌های پشتیبان شیشه، پانل‌های اسپندل، پانل‌های فلزی و زیره‌های بریز که تکه تکه به هم متصل شده‌اند، ساخته می‌شود. هر ملیون معمولاً توسط تیرهای کف یا محیطی پشتیبانی می شود.
از طرف دیگر، در ساخت و ساز واحد، کرتین وال از واحدهای بزرگی تشکیل شده است که در کارخانه مونتاژ شده، به محل مورد نظر حمل می‌شود و در آخر بر روی ساختمان نصب خواهد شد. از پروفیل های آلومینیومی برای تشکیل قاب به کار می‌برند که معمولاً یک طبقه است. دریچه های بازشو، لعاب و پانل های پرکننده قبل از انتقال به محل در واحدها تعبیه می‌شوند. مانند ساخت چوب، هر واحد معمولاً توسط تیرهای کف یا محیطی پشتیبانی خواهند شد.
استفاده از دیوارهای پرده در طراحی ساختمان های تجاری و طراحی دکوراسیون اداری به دلایل زیبایی شناختی و بهره وری انرژی به یک روند ماندگار تبدیل شد.
همان‌طور که پنجره‌های بزرگ اجازه ورود نور طبیعی به فضاهای داخلی را می دادند، نمای کرتین وال فضای داخلی را با نور طبیعی پر می کرد. هنگامی که دیوارهای شیشه ای جایگزین ساختمان های بنایی در ساختمان های تجاری شد، عمق و نفوذ نور بهبود یافت و نیاز به نور مصنوعی و در نتیجه موجب کاهش قبوض برق شد.علاوه بر این، مناطق بدون پنجره به فضاهای کاری جذاب و قابل استفاده تبدیل شدند.
این مدل از نماهای مدرن که عموما با قاب‌های آلومینیومی طراحی و اجرا می‌شوند، باعث جلوگیری از ورود خروج هوا، در نتیجه کاهش مصرف انرژی خواهد شد. در واقع این پانل‌های شیشه‌ای برای عدم نفوذ هوای سرد و گرم به داخل استفاده می‌شوند.
طراحی ضد هوا از نفوذ باران جلوگیری می کند که می تواند منجر به تمیز کردن و تعمیرات پرهزینه شود. شیشه، آلومینیوم و اجزای درزگیر دیوار پرده ای اجازه جذب یا تبخیر رطوبت را نمی دهد و رطوبت را از قسمت داخلی دور نگه می دارد. اجزاء مقاوم در برابر خوردگی هستند به جز برخی از مهر و موم ها، که در صورت خیساندن برای مدتی ممکن است تخریب شوند اما به راحتی قابل تعمیر هستند.
استفاده از شیشه های عایق در نصب کرتین وال می تواند کیفیت حرارتی را بهبود بخشد. یک پرده شیشه ای خوش ساخت می تواند بهره وری انرژی را افزایش داده و هزینه های گرمایش و سرمایش در یک ساختمان تجاری را کاهش دهد.
دیوارهای کرتین باید به طور مرتب بازرسی شوند تا از یکپارچگی مهر و موم ها و خود شیشه اطمینان حاصل شود. تعویض شیشه و تعمیر پنل باید توسط متخصصان مجرب در این کار انجام شود.
در آخر هم بهتر است بدانید که کرتین وال برای طراحی نمای هر نوع سازه‌ای با هر کاربری مناسب می‌باشد. برای طراحی رستوران گرفته تا یک مجتمع اداری و تجاری و یا حتی پاساژ و مراکز خرید. انتخاب هر نمایی تنها به سلیقه و فاکتورهای مهندسی شده توسط افراد متخصص بستگی دارد.
